Tónlistakonan Ingibjörg Friðriksdóttir eða Inki, gaf nýverið út sinn fyrsta single með plötufyrirtækinu Inni Music, en tónverkið var upphaflega hluti af hljóð- og vídeóinnsetningu á Listasafni Árnesinga.
Ingibjörg hefur komið víða við í tónlist sinni en hún hefur smíðað sjálfspilandi hljóðfæri, gert fjölda hljóðinnsetninga og pródúserað hip hop með föngum í San Quentin fangelsinu. Hún tók mastersgráðu í elektrónískum tónsmíðum í Kaliforníu og bjó þar um tíma, en flutti heim rétt fyrir heimsfaraldur og skrifaði nýverið undir útgáfusamning með Inni Music.
„Ég lít á hljóðverið sem hljóðfæri, svo ég myndi kannski ekki segja að þetta væri einleikspíanótónmsíð heldur einhverskonar dúó á milli hljóðvers og píanós,” segir hún. Tónverkið sem hún var að gefa út á streymisveitum heitir Pars Pro Toto, sem þýðir Hluti fyrir heild en þar má heyra fallega píanótónsmíð smám saman drukkna og færast neðansjávar.
Verkin innblásin af hlýnun jarðar
Eins og fyrr kemur fram var verkið upphaflega hluti af sýningunni Norður, á Listasafni Árnesinga sem sett var upp í haust. Þar komu saman sex listamenn frá Norðurlöndunum og sköpuð verk sem öll voru innblásin af hlýnun jarðar á norðurslóðum, sýning sem Daria Sól Andrew sýningarstýrði.
„Hlýnun jarðar er svo ógnarstórt vandamál að það er eiginlega of stórt til þess að hægt sé að skilja það. Þess vegna ákvað ég að taka aðeins einn hluta, bráðnun jökla á Íslandi, og láta það standa fyrir heildina.“
„Píanóið táknar jöklana og fegurð náttúrunnar, en síðan nota ég hljóð effecta til þess að drekkja verkinu smám saman“
Ingibjörg skrifaði píanótónsmíð og fékk norska píanistann Mathias Halvorsen til að koma í stúdíóið og taka upp með sér. „Píanóið táknar jöklana og fegurð náttúrunnar, en síðan nota ég hljóð effecta til þess að drekkja verkinu smám saman. Þetta gerist hægt svo hlustandinn verður ekki mikið var við breytingarnar. Það er ekki fyrr en að verkið er alveg drukknað og horfið að við söknum þess.” útskýrir hún og bætir við að þetta endurspegla breytingarnar sem að við sjáum í náttúrunni. „Við fylgjumst með jöklunum bráðna, við vitum að það er að gerast, en það gerist á tímaramma sem að við skynjum ekki hættu.“
Hún segir að þetta hljómar eins og alheimsendaspá, en það sé ekki ætlunin. „Við vitum þó fyrir víst að jöklarnir munu halda áfram að bráðna ef að við högum okkur nákvæmlega eins og við gerum í dag. Þrátt fyrir að breytingarnar gerist hægt verðum við að taka þeim alvarlega.”
