Tónlistarmaðurinn Biggi Nielsen var að senda frá sér plötuna Útiklefinn en hún er búin að vera um tvö ár í vinnslu. Biggi hefur komið víða við á löngum og viðburðarríkum tónlistarferli en hann slóg fyrst í gegn með hljómsveitinni Landi Og Sonum. Kappinn heillast af fönkí töktum og gíðu grúvi en nýja platan hefur fengið talsverða athygli út fyrir landssteinana.
Albumm.is náði tali af Bigga og svaraði hann nokkrum spurningum um plötuna, trommusett og hvað er framundan svo sumt sé nefnt.
Var platan lengi á teikniborðinu og var hún lengi í vinnslu?
Meðganga þessarar nýju plötu var einhver tvö ár sem er nú töluvert styttri en sú fyrri (Svartur 2) það voru einhver tíu ár. Ég fór strax að semja nýja tónlist í byrjun árs 2016. Við rythmasveitin ásamt mínum sérlega upptökumanni og snilling Friðriki Helgasyni fórum og grunnuðum í október í fyrra hjá Gassa Ólafs vini mínum upp í Skorradal og það var æðislegur fílingur og gekk hrikalega vel, ég var búinn að velja slatta af lögum fyrir ferðina og við vorum vel undirbúnir sem er svo mikilvægt þegar tekið er upp live með bandi. Svo kom Stefán Örn Gunnlaugsson (Stebbi Íkorni) sterkur inn og tók lokahnykkinn með mér áður en Arnþór Örlygsson (Addi 800) mixaði.
Platan er vel fönkí og grúvuð, hefur þú lengi hlustað á slíka tónlist og nú hefur Pólland og Mexíkó sýnt þessu mikinn áhuga, hvernig tilfinning er það?
Já takk fyrir það, þá er markmiðinu náð ef þetta hreyfir við einhverjum. Þegar ég lagði af stað í þessa vegferð þá hefði mér ekki getað dottið það í hug að tónlistin mín ætti brautargengi endilega í einhverjum ákveðnum löndum en já “you never know“ þar sem þetta kom skemmtilega á óvart og spennandi sjá hvort maður eigi eftir að spila þar. Ég hef alltaf verið hrifin af fönkinu og er meistari James Brown þá skammt undan þegar maður setur vínylinn á. Svo þykir mér mjög vænt um Sælgætisgerðartímabilið þegar ég var í FÍH. Þá vorum við félagarnir að hlusta á allskonar stöff, maður var tíður gestur hjá Kidda Kanínu í Hljómalind, láta panta fyrir sig allskonar heimstónlist, Acid Jazz og Fönk og fl.
Taktarnir á plötunni eru afar ferskir, áttu þér uppáhalds trommara og hvaðan sækir þú innblástur fyrir þína tónlistarsköpun?
Já ferskir segir þú, takk fyrir það ég allavega legg mikið upp úr grúvinu ég er meira þar heldur en að taka löng sóló. Lífið er groove! Að búa á svona stórkostlegum stað eins og Vestmannaeyjum getur ekki annað en veitt manni mikinn innblástur, ég sem yfirleitt mest hérna heima við píanóið eða með bassa í hönd og með þetta útsýni hérna heima á Hálsi veitir manni endalausann innblástur, hraunið og sjórinn algjör forréttindi segi ég.
Já, það eru margir sem ég lít upp til, alltaf erfitt að velja en ef ég á að nefna eitthvað þá þykir mér afar vænt um Buddy Rich og bandið hans ég hlustaði mikið á hann á yngri árum, Pabbi átti plötur með honum og þetta var mikið á fóninum. Svo hérna heima eigum við Gulla Briem og Mezzoforte ég er að alast upp við þetta og fá nýja Mezzoplötu í jólagjöf, eru góðar minningar. Svo seinna kynntist ég Gulla sem tók mig í einkatíma, hann kenndi mér mikið og við kenndum svo saman seinna og tekist hefur mikil og góð vinátta á milli okkar. Það er ekki bara trommurnar heldur líka veiðin en þar erum við með mikla dellu þegar kemur að því. Annar stór áhrifavaldur er Larry Mullen jr. trommari U2. Hann og þeir félagar hafa alltaf verið mínir menn. Hljóðheimurinn sem þeir hafa skapað er einstakur og hafa haft töluverð áhrif á mig. Annars hlusta ég á flest alla músík þegar ég gef mér tíma til að gera það. Þegar maður er búinn að vera tromma og kenna mikið þá er peran orðin frekar tæp í lok dags og þá vill maður hreinlega hvíla eyrun, þögnin getur nú verið vanmetin, sérstaklega í tónlist. En svo má ekki gleyma meðspilurum sínum þeir hafa verið stórir áhrifavaldar og maður er búin að vera mjög lánsamur í gegnum tíðina að fá að spila með mörgum framúrskarandi spilurum og allskonar músíkstíla, það er dýrmætt og þannig öðlast maður reynsluna.
Á að fylgja plötunni eitthvað eftir með tónleikahaldi og hvernig er að flytja þetta live?
Já ég ætla að spila meira með bandinu mínu og fylgja plötunni eftir, ég er svo lánsamur að vera með frábæra spilara í hverri stöðu. Uppistaðan er mjög svipuð á fyrri plötu, Ásgeir Ásgeirs á gítar, blásarana Hauk Gröndal, Snorra Sig og Steina Sig og svo kynni ég til leiks tvo frábæra eyjamenn Þórir Ólafs píanó og hljómborðsleikara og Kristinn (Didda) Jónsson á bassa. Annars nær þetta allt hápunkti þegar maður flytur þetta live. Þessi tónlist er þess eðlis að hún lifnar meira við og fer á flug við lifandi flutning.
Hvernig trommusett notar þú og hefur það eitthvað breyst í gegnum árin?
Mitt aðalhljóðfæri er Yamaha Club Custom Stærðir 24” eða 22” 12” 13” 16” 18” svo er ég með 3 snérla yfirleitt í gangi fer eftir í hvaða stemmara og hvað ég er að fara spila, ég er með mjög gamla Gretsch og Slingerland snérla en mest nota ég Yamaha Clubinn. Í cymbölunum á ég verulega stóran lager og blanda þeim mikið saman, snýst ekki allt um merkið heldur soundið og það sem þú fílar.
Hvað ber nánasta framtíð í skauti sér og eitthvað að lokum?
Spila meira og búa til músík. Framar öllu ást og friður til ykkar og bera virðingu fyrir náttúrunni og hvort öðru.
Umræðan